دیدم عجبببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببب
من تا حالا لاک ناخن نداشتم واسه همینه ناخنام کج و کله شدن
عجبببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببب!!!
تو این همه سال من یه عروسک داشتم اونم میخواستم خراب نشه با جعبه ش بغلش میکردم
عجبببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببب
اصلا چرا من مهد کودک و آمادگی نرفتم ولی همه همکلاسی هام رفتن!!!
من خیلی چیزا نداشتم ولی بزرگ شدم بدون هیچ مشکلی و کمبودی
یادمه بابام یه دوچرخه چینی داشت یه صندلی کوچولو جلوش بود خواهرمو میذاشت رو ترک دو چرخه منو میذاشت رو صندلی راننده(خخخخخخخخخخخخخخخ)داداشمم رو صندلی جلویی
حتی فرش زیر پا نداشتیم (بچه ها من خیلی پیر نیستم ها دهه هفتادی ام)
خدا رو شکر الان همه چی برعکس شده
اما چرخ چینیه هنوز گوشه حیاط مونده تا یادمون نره کجا بودیم کجا اومدیم کجا میریم
خیلی ها همه چی داشتن همه جا رفتن ولی دم از شکست و نا امیدی میزنن
قدر داشته هامونو بدونیم
حتی پدر مادر بداخلاق یا بی حوصله بهتر از نداشتنشه
نسل جدید خیلی دارن پر توقع و تنبل میشن
آخیییییییییییییییییییی ما چقدر فقیر بودیم
آبروی بابای خوشکلمو بردم هااااااااااااا(الهی قربونش برم)
فقر بی آبرویی نیست فقر فرهنگ بی آبروییه
(تریپ پیر زنی گرفتم به خودم ننه)
خدا خویللللللللللللللللللی بزرگه